Persoalizando o terminal [bash]

O martes pasado, Hadrián falou de que o arquivo .bashrc daba para máis que para o que se amosaba nese post, razón non lle falta, así que ahí van unhas cantas formas de facer unha terminal máis 'a medida'.

Pero antes... que é o arquivo .bashrc ?

O arquivo .bashrc (da carpeta $HOME do usuario) é un conxunto de ordes para a shell que se executarán o iniciala, soe servir como arquivo de configuración, o "Advanced Bash Scripting Guide" amosa unha mostra.


Agora sí, abrimo-lo arquivo .bashrc e empezamos a fozar, ou podemolo probar directamente nun terminal aberto para non ter que abrir outro cada vez que haxa que probalo ;) ...

1. Añadindo capacidades: Funcións e alias

A linguaxe da shell, como linguaxe de programación que é da a posibilidade de extender as súas capacidades a través das funcións, estas comportanse de forma similar as funcións de outras linguaxes. Unha función defínese así:

<nome da función> (){ [<comando>[<comando>[...]] }

(O que está entre '<' e '>' sustitúese polo valor que representa, e o '[' e ']' indica que son opcionais.)

Por exemplo, poderíamos definir unha función que tome todos es enlaces dunha páxina web e teríamola sempre a man, coma se fose un comando calqueira:

toma_enlaces (){ 
    curl "$1"|
    grep -Poi 'href="[^"]*"' |
    cut -d\" -f2
}

toma_enlaces http://www.tldp.org/LDP/abs/html/functions.html

Os alias son parecidos as funcións, coa diferencia de que o seu uso e só acortar as chamadas, se escrebes no terminal isto amosará os alias activos:

alias

Por exemplo, eu uso moito 'make clean' seguido de 'make', así que podería facer as dúas cousas escrebendo 'remake' no caso de definilo como alias:

alias remake='make clean; make'

As cousas como facer que rm sempre pida confirmación (opción -i) faise a través de este mecanismo:

alias rm='rm -i'

Como podedes intuír, estes dous dan para unha boa chea de bromas, por poñer unha máis inocua ca proposta do 'rm', poderíamos facer que o comando 'ls' non amose as liñas coa palabra Imaxe:

alias ls='ls|grep Imaxe'

Pero claro, tede en conta que se se pasan parámetros o novo 'ls' realmente acabarán no 'grep'.

2. Un liña de shell feita a medida.

A variable de entorno PS1 define o que amosará o terminal a espera de que escrebamos algo, facede a proba, mandadelle

PS1='$ '

E presto!, liña de comandos simple a rabiar... pero iso non e o que buscamos, verdade?, pois veredes, aquí tedes unha seríe de códigos que representan un valor variable:

\d	A data en formato "Día do mes - Mes - Día" (ex., "Tue May 26")
\h	O nome do host ata o primeiro `.'
\H	O nome do host completo
\j	O número de traballos manexados pola sesión de shell
\l	O nome do dispositivo de nomes do shell
\s	O nome da shell (o do executable)
\t	O tempo actual como 24-horas HH:MM:SS
\T	O tempo actual como 12-horas HH:MM:SS
\@	O tempo actual como como 12-horas am/pm
\A	O tempo actual como como 24-hour HH:MM
\u	O nome do usuario
\v	A versión de bash
\V	A versión pormenorizada de bash (ex., 2.00.0)
\w	O directorio actual, co $HOME remplazado por un '~'
\W	O nome do directorio actual
\!	O número do comando polo histórico
\#	O número do comando dentro da shell
\$	Se o usuario é root '#', senon '$'
\nnn	O carácter co número octal nnn
\\	Un '\'
\[	Comeza unha secuencia de control da shell
\]	Finaliza unha secuencia de control da shell

fonte: Wiki de archlinux

Ah, e claro, podémos ver o ćodigo da actual se facemos:

echo $PS1

Por exemplo, se queremos:

<nome do usuario>@<nome do host>:<nome do directorio actual>/<# para root senon $>

Faríamos

PS1='\u@\for((i=0;i<10 -en="-en" do="do" done="done" echo="echo" for="for" h:="h:" i="i" j="j" m="m" pre="pre" x1b="x1b">

Tamén podemos darlle color metendo algo entre '\e[0;<código do color>' e '\e[0m', e posible sacar unha 'referencia' dos códigos de color co comando:

for((i=0;i<10;i++));do
    for((j=0;j<10;j++));do
        echo -en "\x1b[0;"$i$j"m"$i$j"\x1b[0m "
    done
    echo ""
done

Por exemplo:

3. Variables de entorno

En poucas palabras, podes usala para preparar todo por anticipado, que tes uns cantos scripts e binarios no directorio do usuario e queres usalos como se foran do sistema sen ter que mandalos o /bin/? (ou sucedaneos), sen problema

export PATH=$PATH:$HOME/.bin

Ou para evitar que ImageMagick desmadre

export MAGICK_AREA_LIMIT=250M
export MAGICK_MEMORY_LIMIT=100MiB
export MAGICK_MAP_LIMIT=100MiB

Ou para definir o fondo do 'mutt' como transparente

export COLORFGBG="default;default"

En fin, na miña opinión moi práctico no caso de utilizar con frecuencia programas que usen variables de entorno.

Bonus: avisar dos riscos de traballar como root

if [ $UID = 0 ];then
    echo -e "\nConfucio dixo: Quen xoga coa raíz acaba matando á arbore.\n"
fi

E ti, para que usas o .bashrc?